Hoe kunnen cultuur en natuur
elkaar (opnieuw) ontmoeten?
Wat als de natuur infiltreert in jouw culturele werking?
Wat gebeurt er als jij de ramen van je cultuurcentrum opengooit? Wat als asfalt verandert in zitbanken en planten? Weg van the black box en de rode zetels. Hoe laat je de natuur binnen in je atelier? En waarom?
“De natuur is onmisbaar. Zonder kunnen we niet leven”, zo start boswachter Gert zijn verhaal.
En we lijken het soms te vergeten, maar we zijn zelf deel van die natuur.
“Ik wil dat mensen de natuur weer leren kennen en waarderen”, vervolgt Gert.
Maar hoe herstel je die band?
Wat als je bevers gaat spotten, samen met de boswachter? Wat denk je van een concert op een drijvend podium? Of, van levende kunstwerken van kiemende zaden. Duurzame muziekfestivals. Vegetarische maaltijden in de bar van het cultuurcentrum. En een duurzaamheidsplan voor jouw bibliotheek.
Laat je inspireren. Open je blik. Kijk kritisch naar je eigen werking.
Is het voldoende als je één keertje een expo over het klimaat organiseert? Wat vertelt de natuur zelf over hoe jij met het leven, met je personeel, met je publiek omgaat?
Ontmoet de activist, de klimaatklever, de wandelaar, de pionier… En ook: de bomen, bloemen en planten.
Onze boodschap: verschuil je niet achter je ‘culturele’ opdracht. Gooi je ramen open en laat de natuur ontkiemen, groeien en bloeien.
Het team van OP/TIL