Alles is energie

Een verjaardag is altijd fijn. Ook al kent ieder van ons wel iemand die niet houdt van verjaren. Het is onlosmakelijk met het leven verbonden en dus kan je er maar beter een feestelijk moment van maken.

Dat is niet anders bij de eerste verjaardag van ‘Miss Rona’, ofwel Covid-19. Intussen is het een jaar geleden dat we via een heuse lockdown op de pauzeknop hebben geduwd om de verspreiding van
het virus tegen te gaan. In die collectieve stilstand, waar vogels meer dan ooit fluitend door het leven vlogen en zelfs dolfijnen in Venetië de kop opstaken, hoopten we allen tot inzichten te komen
om onze levens anders aan te pakken.

Nochtans vertelt de realiteit ons vandaag iets anders: we worden maar al te goed de verlammende dwang gewaar om de draad weer op te pikken waar die gestopt is. Het voelt bijna als een relatie waar je een einde aan wil maken, maar de ander maar niet loslaten wil. Nochtans hebben we daar net nood aan: de pauzeknop van een jaar terug blijkt een resetknop.

Het is nog niet te laat om een reset te organiseren. Integendeel, laten we weer van nul beginnen, de dingen die voorheen werkten meenemen en nieuwe dingen uitproberen. Ook al maken ze je onzeker, ze laten zonder twijfel een nieuwe frisse wind waaien.

Laten we volop investeren in nieuw talent dat fouten mag maken en al te vaak als onbekwaam wordt weggezet omdat er te weinig kilometers op de teller staan. Laten we bruggen slaan, onder meer met verschillende cultuurinstellingen, de schotten weghalen en zo het interdisciplinaire aanmoedigen.

Laten we kwetsbaarheid omarmen en de dialoog blijven aangaan. Laten we het flauwste excuus van de voorbije jaren, dat we bepaalde doelgroepen maar niet kunnen bereiken, eindelijk achterwege laten. Om het met de woorden van Chris Martin te zeggen: ‘nobody said it was easy’.

Hoog tijd om beter ons best te doen, onze deuren te openen en mensen warm te maken voor ambitie. Niet het soort ambitie waar wij als Vlamingen bang voor zijn en dikwijls met argwaan naar kijken. Zie het als een nieuwe vorm van ambitie waar mensen worden aangespoord om hun beste leven te leiden en zo alle kansen te grijpen die op hun pad komen. Het laat zich samenvatten in een ethisch ondernemerschap dat gemotiveerd wordt door samen te werken en contacten te delen: ‘als jij wint in je ondernemerschap, dan win ik’.

De resetknop maakt de weg vrij voor dit ondernemerschap waarin we eindelijk komaf maken met enkele slechte gewoontes, zoals het concurrentiebeding of het voortdurend voeden van onderling
wantrouwen.

Meer nog, weg met de schijnbaar unieke overtuiging dat succes een grote berg is waar iedereen aan de top moet raken. Ieder van ons heeft immers het recht om zelf invulling te geven aan succes.

Laat ons daarom komaf maken met het denkbeeld dat investeren in mensen steeds economisch rendabel moet zijn. ‘Alles is energie’ wist Einstein, doorbreek dus de gedachte dat je je contacten onder geen beding mag prijsgeven en dat je bepaalde kennis niet mag delen. Net door kruisbestuiving en mensen met elkaar in contact te brengen groei je als mens en als ondernemer.

Dat is de ware betekenis van een ethisch ondernemerschap waarin ik rotsvast geloof: voorbij economische wetmatigheden, met een onwrikbaar geloof in de mens en zijn/haar/hun vermogen om via samenwerkingen meerwaarde te creëren die ieder van ons ten goede komt. Wars van slogans, instagramposts en hashtags als ‘sharing is caring’ is het vooral van belang hier dag in dag uit naar te handelen.

Neem nu het voorbeeld van mijn ontmoeting met een fotograaf die fantastische portretten maakt. Wanneer ik enkele weken later iemand spreek die op zoek is naar een portretfotograaf, breng ik beide meteen in contact met elkaar. Want: alles is energie. Daarom is het mijn verantwoordelijkheid om deze energie te laten stromen en dit contact te delen in plaats van te blokkeren.

Laat het daar nu jammer genoeg vaak mislopen. De voorbeelden zijn talrijk: organisaties werken naast elkaar in plaats van samen met elkaar, talenten worden tegen elkaar opgezet in plaats van elkaar te versterken… Daarom pleit ik ervoor bepaalde zaken compleet anders aan te pakken en samenwerkingen aan te gaan die op het eerste gezicht een risico inhouden. Het klopt dat nieuw terrein vaak onzekerheid met zich meebrengt, al leveren ze altijd weer waardevolle inzichten op.

De recente samenwerking tussen de KVS en een Brusselse school geldt hier geheel toepasselijk als een schoolvoorbeeld . Spelers en makers gingen aan de slag met leerlingen die hun blik verruimd zagen, hun energiepeil zagen toenemen en wier interesseveld werd verbreed. Dankzij deze ietwat ongewone samenwerking gaf de KVS nieuwe energie aan verschillende leerlingen, maar trok het ook de aandacht op het structureel tekort aan leerkrachten. Een niet te negeren signaal voor beleidsmakers. Met dank aan cultuur.

Laten we samen op de resetknop drukken. Weet voortaan dat je niet alles weten kan. Durf daarom tijdig om advies en hulp vragen. Durf je dan ook kwetsbaar op te stellen en de ander volledig in zijn/haar/hun waarde te laten. Dat doe je door die persoon ten volle te betrekken en niet te gebruiken als een trofee voor inclusie & diversiteit.

Betrek mensen van bij de start zodat zij mee de blauwdruk mogen creëren. Zo wordt hun stem gehoord en vormen zij een meerwaarde in je organisatie en bij uitbreiding de bredere samenleving.

Durf tot slot over het muurtje te kijken: in samenwerken ligt groei verscholen. Een investering kan aanvoelen als een opoffering, maar op termijn is het altijd een meerwaarde. Het brengt inzichten, leert waardevolle lessen en biedt ongeziene kansen.

Je wensen worden bewaarheid als je bereid bent om de energie te laten stromen tussen mensen, organisaties, ideeën… Want zoals Einstein reeds wist: ‘Alles is energie’.